Η τερηδόνα του θηλασμού, ή σύνδρομο του μπιμπερό, όπως λεγόταν παλιότερα, είναι η καταστροφή των σκληρών ιστών των παιδικών δοντιών που προκαλείται από τη συχνή και συνεχή λήψη γάλακτος κατά τη διάρκεια όλης της μέρας και κυρίως της νύχτας. Συνήθως παρατηρείται στα νήπια 2-4 ετών. Συχνά είναι βαρειάς μορφής και αφορά και τα 20 δόντια του στόματος.
Η βαρύτητα κυμαίνεται από αρχόμενες τερηδόνες (λευκές κηλίδες στη βάση του δοντιού κοντά στα ουλα) μέχρι ολοκληρωτικό “φάγωμα” του δοντιού (που εμφανίζεται μαύρο και πολύ συχνά ισοπεδωμένο μέχρι τα ούλα) και αποστήματα.
Προκαλείται είτε από το μητρικό γάλα, είτε από το αγελαδινό, όταν χορηγούνται πολύ συχνά και ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες.
Γνωρίζουμε ότι η τερηδόνα προκαλείται από τη βαθμιαία διάλυση του σμάλτου από τα οξέα που εκλύουν τα μικρόβια όταν έρθουν σε επαφή με τη ζάχαρη. Αυτό που δεν είναι όμως ευρέως γνωστό, είναι ότι σε ζάχαρη μετατρέπονται όλοι οι υδατάνθρακες μέσα στο στόμα υπό την επίδραση των ενζύμων.
Με τον ίδιο τρόπο και το γάλα, μέσα στο οποίο “κολυμπάνε” τα παιδικά δοντάκια όλη τη νύχτα, όταν τα παιδάκια θηλάζουν ή ξυπνάνε για να ζητήσουν το μπιμπερό, μετατρέπεται σε ένα ζαχαρώδες διάλυμα. Το διάλυμα αυτό δεν μπορεί να ξεπλυθεί από το σάλιο γιατί η ροή του μειώνεται στον ύπνο.
Έτσι, προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες στα μικρόβια για να δράσουν ραγδαία και ανενόχλητα και να “τρυπήσουν” πολύ γρήγορα τα δόντια με τα άφθονα οξέα που παράγουν.
Η μόνη λύση, εκτός από το να εκπαιδεύσετε το παιδάκι σας να μην ξυπνάει τη νύχτα για να τραφεί, είναι να του να βουρτσίζετε τα δοντάκια του κανονικά μετά από κάθε τάισμα και να ξεπλένετε το στοματάκι του με νερό.
Ακόμη κι αν έχει αποκοιμηθεί, μπορείτε με μια βρεγμένη οδοντόβουρτσα να του καθαρίσετε τα δοντάκια καθώς το κρατάτε στην αγκαλια σας, στην πολύ βολική θέση του ταΐσματος.
Εκτός όμως από την τερηδόνα του θηλασμού, τα παιδάκια κινδυνεύουν και από ορθοδοντικά προβλήματα, ανάπτυξης προσώπου, ομιλίας και αναπνοής.
Ο λόγος είναι ότι, κατά το θηλασμό ή το μπιμπερό, η γλώσσα παραμένει στη μπροστινή βρεφική της θέση και παρεμβάλλεται ανάμεσα στην άνω και κάτω γνάθο.
Αυτή η θέση εγκαταλείπεται σιγά σιγά με την ανάπτυξη του παιδιού όταν αρχίζει να τρέφεται με στερεές τροφές και η γλώσσα έρχεται πιο πίσω και κάτω, στη θέση δηλαδή που βρίσκεται και λειτουργεί η γλώσσα των ενηλίκων.
Κάποια παιδάκια, παρόλα αυτά, ενώ έχουν σταματήσει το μπιμπερό, η γλώσσα τους εξακολουθεί να βρίσκεται στην βρεφική της θέση και τα μπροστινά δοντάκια παρουσιάζουν κενό μεταξύ τους, τη λεγόμενη χασμοδοντία.
Στην περίπτωση αυτή η θέση της γλώσσας διορθώνεται με ειδικές ασκήσεις ή με τη χρήση ορθοδοντικής συσκευής.
Οι οδηγίες της Αμερικανικής Παιδοδοντικής Εταιρείας για τη χρήση του μπιμπερό είναι να σταματά κοντά στα πρώτα του γενέθλια του παιδιού και μέσα από τη χρήση των ειδικών ποτηριών εκμάθησης με το ειδικό στόμιο, να γίνεται η μετάβαση στο ποτήρι.