Τραύμα Δοντιού

---

Οι τραυματισμοί των δοντιών και των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν το δόντι είναι πολύ συχνοί κατά τη διάρκεια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας.

Η ΣΩΣΤΗ και ΕΓΚΑΙΡΗ αντιμετώπισή τους βελτιώνει την πρόγνωση του δοντιού και μειώνει την εμφάνιση ανεπιθύμητων συνεπειών.

Νεογιλά δόντια

Πιο συχνά στα νεογιλά δόντια παρατηρούνται τραυματισμοί που αφορούν τους ιστούς που τα περιβάλλουν και τα στηρίζουν με αποτέλεσμα τη μετατόπισή τους , την εμβύθισή τους στο φατνίο (κόκκαλο) ή την πλήρη απόσπασή τους από το στόμα (εκγόμφωση).

Τα παραπάνω μπορεί να οδηγήσουν σε νέκρωση, η αλλαγή του χρώματος των δοντιών και η πιθανή δημιουργία αποστήματος ή συριγγίου.

Οι τραυματισμοί των παιδικών δοντιών πρέπει να αξιολογούνται άμεσα από τον Παιδοδοντίατρο. Συχνά όμως οι επιπτώσεις των τραυματισμών στα παιδικά δόντια δεν εμφανίζονται αμέσως αλλά μετά από κάποιο χρόνο που διαφέρει ανάλογα με τον τραυματισμό, και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο συστηματικός επανέλεγχος των δοντιών τους επόμενους μήνες ώστε να προληφθούν τυχόν επιπλοκές στα μόνιμα δόντια.

Σε περίπτωση ολικής εκγόμφωσης ΠΑΙΔΙΚΟΥ δοντιού: Αν τραυματιστεί και βγει από τη θέση του ένα ΠΑΙΔΙΚΟ δόντι ΔΕΝ το επανατοποθετούμε (όπως πρέπει να κάνουμε με τα μόνιμα), αλλά πηγαίνουμε άμεσα στον Παιδοδοντίατρο ο οποίος θα αποφασίσει πώς θα το αντιμετωπίσει.

Μόνιμα δόντια

Στα μόνιμα δόντια πιο συχνά είναι τα κατάγματα της μύλης του δοντιού και πιο σπάνια τα κατάγματα της ρίζας, η μετατόπιση ή η πλήρης εκγόμφωσή του (ολική απόσπαση από τη θέση του).

Κάταγμα μύλης

Αν μετά τον τραυματισμό βρεθεί το σπασμένο κομμάτι του δοντιού, καλό είναι να διατηρηθεί σε γάλα,φυσιολογικό ορό ή μέσα στο στόμα με προσοχή.

Ο παιδοδοντίατρος μπορεί ή να κολλήσει το σπασμένο κομμάτι ή, αν αυτό δε γίνεται, να το συμπληρώσει με υλικά που μιμούνται εξαιρετικά τους οδοντικούς ιστούς και με πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα.

Ολική εκγόμφωση

Σε περίπτωση ολικής εκγόμφωσης ΜΟΝΙΜΟΥ δοντιού:
Αν τραυματιστεί και βγει από τη θέση του ένα ΜΟΝΙΜΟ δόντι το ξανατοποθετούμε στη θέση του και πηγαίνουμε άμεσα στον Παιδοδοντίατρο.

• Βρίσκουμε το δόντι.
• Το ξεπλένουμε με κρύο νερό, χωρίς να το πιάσουμε από τη ρίζα του.
• Το τοποθετούμε ξανά στη θέση του στο στόμα και το συγκρατούμε σταθερά με μία γάζα
• Σε περίπτωση που δεν μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, βάζουμε το δόντι μέσα σε κρύο γάλα.
• Πηγαίνουμε αμέσως στον πλησιέστερο Παιδοδοντίατρο

Πονόδοντος

---

O συνηθέστερoς λόγος επείγουσας αναζήτησης παιδοδοντιάτρου είναι ο πονόδοντος και ο τραυματισμός των δοντιών στα παιδιά και τους εφήβους.

Τις πιο πολλές φορές προκαλείται από τερηδόνα που είναι κοντά ή έχει φτάσει στον πολφό (νεύρο) ή και έχει προκαλέσει την νέκρωσή του με πιθανή την εκδήλωση αποστήματος.
Τι μπορώ να κάνω:

 

• Δώστε στο παιδί κάποιο παυσίπονο .
• Χρησιμοποιήστε εσείς οδοντικό νήμα (όχι οδοντογλυφίδα!)για να απομακρύνετε πιθανές τροφές που έχουν σφηνωθεί ανάμεσα στα δόντια του παιδιού.
• Επικοινωνήστε με τον Παιδοδοντίατρό σας για να σας δώσει οδηγίες.
• Μην τοποθετείτε ασπιρίνη ή αλκοολούχα ποτά πάνω σε δόντια ή ούλα που πονάνε γιατί δημιουργούν έγκαυμα.
• Μην δώσετε αντιβίωση χωρίς να επικοινωνήσετε με τον Παιδοδοντίατρό σας.

Πρήξιμο

---

Συνήθως συνοδεύει την οδοντοφατνιακή λοίμωξη (απόστημα) και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης διότι μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:

 

• Καλέστε μας άμεσα για να μας επισκεφτείτε το συντομότερο.
• Χορηγήστε ένα αναλγητικό με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, πχ ιβουπροφένη, σε ποσότητα ίση με το μισό του βάρους του παιδιού.
• ΜΗΝ πάρετε αντιβίωση πριν γίνει η διάγνωση από εμάς.
• Έχετε μαζί σας το βιβλιάριο του παιδιού όπου θα αναγράφονται τυχόν αλλεργίες.

Τραύμα Μαλακών Ιστών του στόματος (γλώσσα, χείλος, μάγουλα).

---

Πολύ συχνοί κατά την ηλικία των 2 ετών, όπου δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί εντελώς το βάδισμα του παιδιού, αλλά και αργότερα, σε παιδιά σχολικής ηλικίας, την ώρα του διαλείμματος ή του παιχνιδιού.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:

• Έχετε πάντα μαζί σας λίγα αυτοκόλλητα ράμματα και αποστειρωμένες γάζες.
• Προσπαθήστε να ελέγξετε την αιμορραγία, πιέζοντας ελαφρά τη γάζα αφού τη βρέξετε λίγο σε τρεχούμενο νερό.
• Αν το ταύμα είναι βαθύ και δε σταματήσει μετά από λίγο η αιμορραγία, καλέστε μας ή επισκεφτείτε το πλησιέστερο σε σας εφημερεύον νοσοκομείο. Πιθανόν να χρειαστούν ράμματα

Άφθες

---

Οι άφθες είναι μικρά έλκη δηλαδή πληγές στο βλεννογόνο του στόματος. Είναι μεμονωμένες ή πολλαπλές και κάνουν συνήθως ένα κύκλο 7-10 ημερών μέχρι να φύγουν.

Εξαιρετικά επώδυνες, παρεμποδίζουν τη μάσηση και συχνά εκλαμβάνονται ως πονόδοντος από τα παιδιά, τα οποία προσέρχονται στην κλινική εξέταση ιδιαίτερα ανήσυχα και φοβισμένα.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:

• Καλέστε μας το συντομότερο για να βεβαιωθούμε ότι πρόκειται για άφθες και όχι για κάτι άλλο (πχ απόστημα ή συρίγγιο).
• Αποφύγετε στο μεταξύ τη λήψη αλμυρών , πικάντικων και όξινων τροφών
• Χρησιμοποιείστε μια ήπια κρέμα με αντιμικροβιακές και επουλωτικές ιδιότητες
• Μην παραλείπετε το βούρτσισμα, κάνετέ το όμως απαλά στο σημείο αυτό.

Ερπητική Ουλοστοματίτιδα

---

Ο ιός του έρπητα κατά την πρώτη προσβολή στον ανθρώπινο οργανισμό και συνήθως σε παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι πολύ συχνός και ξεκινάει με πυρετό, διόγκωση λεμφαδένων, αδιαθεσία και ανορεξία.

Μετά από 2-3 μέρες εμφανίζονται έλκη σε ολόκληρο το στόμα, από τις αμυγδαλές μέχρι τα ούλα, που είναι εξαιρετικά επώδυνα και διαφέρουν σε σοβαρότητα από ασθενή σε ασθενή. Ο κύκλος της ίωσης αυτής είναι 7-10 μέρες.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:

• Επισκεφτείτε μας το συντομότερο για να θέσουμε τη σωστή διάγνωση.
• Μην πιέσετε το παιδί να φάει αλλά ενθαρρύνετέ το να προτιμήσει όταν θελήσει υδαρείς τροφές και άφθονα υγρά.
• Αποφύγετε τις αλμυρές, όξινες ή πικάντικες τροφές.
• Χορηγήστε ήπιο αναλγητικό.
• Χρησιμοποιείστε μια ήπια κρέμα με αντιμικροβιακές και επουλωτικές ιδιότητες.
• Βοηθήστε την τόνωση της άμυνας του οργανισμού του με ξεκούραση και βιταμίνες.

Η δευτεροπαθής προσβολή από τον ιό του έρπητα, όποτε πέφτει η άμυνα του οργανισμού ή σε περιόδους άγχους, εκδηλώνεται με το γνωστό σε όλους μας μας επιχείλιο έρπητα, ο οποίος χαρακτηρίζεται από φαγούρα, κάψιμο, άλγος και φυσαλίδες στα χείλη. Παρέρχεται μόνος του σε 1-2 εβδομάδες.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:

• Μπορείτε να εφαρμόσετε τοπικά μια αντιική κρέμα, κατά προτίμηση με το που θα νιώθετε την έναρξη των συμπτωμάτων.
• Αποφύγετε τις αλμυρές, όξινες ή πικάντικες τροφές.
• Χορηγήστε ήπιο αναλγητικό