Η σωστή και άμεση αντιμετώπιση ενός τραύματος ή μιας επείγουσας κατάστασης, είναι κρίσιμο στοιχείο για την εύρεση της αποτελεσματικότερης λύσης.
Απαραίτητες οδηγίες για τις πιο συχνές περιπτώσεις επειγόντων περιστατικών.
Οι τραυματισμοί των δοντιών και των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν το δόντι είναι πολύ συχνοί κατά τη διάρκεια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας.
Η ΣΩΣΤΗ και ΕΓΚΑΙΡΗ αντιμετώπισή τους βελτιώνει την πρόγνωση του δοντιού και μειώνει την εμφάνιση ανεπιθύμητων συνεπειών.
Νεογιλά δόντια
Πιο συχνά στα νεογιλά δόντια παρατηρούνται τραυματισμοί που αφορούν τους ιστούς που τα περιβάλλουν και τα στηρίζουν με αποτέλεσμα τη μετατόπισή τους , την εμβύθισή τους στο φατνίο (κόκκαλο) ή την πλήρη απόσπασή τους από το στόμα (εκγόμφωση).
Τα παραπάνω μπορεί να οδηγήσουν σε νέκρωση, η αλλαγή του χρώματος των δοντιών και η πιθανή δημιουργία αποστήματος ή συριγγίου.
Οι τραυματισμοί των παιδικών δοντιών πρέπει να αξιολογούνται άμεσα από τον Παιδοδοντίατρο. Συχνά όμως οι επιπτώσεις των τραυματισμών στα παιδικά δόντια δεν εμφανίζονται αμέσως αλλά μετά από κάποιο χρόνο που διαφέρει ανάλογα με τον τραυματισμό, και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο συστηματικός επανέλεγχος των δοντιών τους επόμενους μήνες ώστε να προληφθούν τυχόν επιπλοκές στα μόνιμα δόντια.
Σε περίπτωση ολικής εκγόμφωσης ΠΑΙΔΙΚΟΥ δοντιού: Αν τραυματιστεί και βγει από τη θέση του ένα ΠΑΙΔΙΚΟ δόντι ΔΕΝ το επανατοποθετούμε (όπως πρέπει να κάνουμε με τα μόνιμα), αλλά πηγαίνουμε άμεσα στον Παιδοδοντίατρο ο οποίος θα αποφασίσει πώς θα το αντιμετωπίσει.
Μόνιμα δόντια
Στα μόνιμα δόντια πιο συχνά είναι τα κατάγματα της μύλης του δοντιού και πιο σπάνια τα κατάγματα της ρίζας, η μετατόπιση ή η πλήρης εκγόμφωσή του (ολική απόσπαση από τη θέση του).
Κάταγμα μύλης
Αν μετά τον τραυματισμό βρεθεί το σπασμένο κομμάτι του δοντιού, καλό είναι να διατηρηθεί σε γάλα,φυσιολογικό ορό ή μέσα στο στόμα με προσοχή.
Ο παιδοδοντίατρος μπορεί ή να κολλήσει το σπασμένο κομμάτι ή, αν αυτό δε γίνεται, να το συμπληρώσει με υλικά που μιμούνται εξαιρετικά τους οδοντικούς ιστούς και με πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα.
Ολική εκγόμφωση
Σε περίπτωση ολικής εκγόμφωσης ΜΟΝΙΜΟΥ δοντιού: Αν τραυματιστεί και βγει από τη θέση του ένα ΜΟΝΙΜΟ δόντι το ξανατοποθετούμε στη θέση του και πηγαίνουμε άμεσα στον Παιδοδοντίατρο.
O συνηθέστερoς λόγος επείγουσας αναζήτησης παιδοδοντιάτρου είναι ο πονόδοντος και ο τραυματισμός των δοντιών στα παιδιά και τους εφήβους.
Τις πιο πολλές φορές προκαλείται από τερηδόνα που είναι κοντά ή έχει φτάσει στον πολφό (νεύρο) ή και έχει προκαλέσει την νέκρωσή του με πιθανή την εκδήλωση αποστήματος. Τι μπορώ να κάνω:
Συνήθως συνοδεύει την οδοντοφατνιακή λοίμωξη (απόστημα) και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης διότι μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές.
Τι να κάνετε:
Πολύ συχνοί κατά την ηλικία των 2 ετών, όπου δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί εντελώς το βάδισμα του παιδιού, αλλά και αργότερα, σε παιδιά σχολικής ηλικίας, την ώρα του διαλείμματος ή του παιχνιδιού.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:
Οι άφθες είναι μικρά έλκη δηλαδή πληγές στο βλεννογόνο του στόματος. Είναι μεμονωμένες ή πολλαπλές και κάνουν συνήθως ένα κύκλο 7-10 ημερών μέχρι να φύγουν.
Εξαιρετικά επώδυνες, παρεμποδίζουν τη μάσηση και συχνά εκλαμβάνονται ως πονόδοντος από τα παιδιά, τα οποία προσέρχονται στην κλινική εξέταση ιδιαίτερα ανήσυχα και φοβισμένα.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:
Ο ιός του έρπητα κατά την πρώτη προσβολή στον ανθρώπινο οργανισμό και συνήθως σε παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι πολύ συχνός και ξεκινάει με πυρετό, διόγκωση λεμφαδένων, αδιαθεσία και ανορεξία.
Μετά από 2-3 μέρες εμφανίζονται έλκη σε ολόκληρο το στόμα, από τις αμυγδαλές μέχρι τα ούλα, που είναι εξαιρετικά επώδυνα και διαφέρουν σε σοβαρότητα από ασθενή σε ασθενή. Ο κύκλος της ίωσης αυτής είναι 7-10 μέρες.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ:
Η δευτεροπαθής προσβολή από τον ιό του έρπητα, όποτε πέφτει η άμυνα του οργανισμού ή σε περιόδους άγχους, εκδηλώνεται με το γνωστό σε όλους μας μας επιχείλιο έρπητα, ο οποίος χαρακτηρίζεται από φαγούρα, κάψιμο, άλγος και φυσαλίδες στα χείλη. Παρέρχεται μόνος του σε 1-2 εβδομάδες.